Сега, драг витезу, има една задача за која им треба твојата помош.

Задачата вклучува многу ракија, пред да можат конечно да живеат среќно до крајот на животот.

"Двајца заљубени и по малку изгубени,
Ве спремаат за поход, не бидете зачудени.
Мисијата ќе се одвива во Скопје,
Не треба да се оружувате со копје.

Во оваа приказна нема страшен змеј,
Се слуша од далеку некој вели: „запеј“.
Пале шие фустан, Илија ќе носи сако,
Се шушка дека ќе биде многу јако.

Ти, витезу, собери голема храброст,
Те повикуваме на среќа и радост.
Ќе се прави прослава во Хиподром,
Ќе одекнува тапан силно како гром.

Во љубов сме точно години седум,
Ќе се игра весело оро редум.
Дошол и тој ред, веќе не смее да има дилема,
Пале не знае како да заврши поема.

Нема веќе велигденски пости,
Сега ве каниме да бидете гости.
Радоста нема да е иста без вас,
Ве чекаме да станете на танц со нас!

Си бевме еднаш зад ридови и планина Водно,
31-ви мај го проценивме за згодно.
Оваа бајка нема борба, ни мрак,
Се надеваме дека нема да го правиме ова пак."